مجله

تاریخچه الیاف مختلف

تاریخچه الیاف مختلف

استفاده از پارچه در دوران باستان زمانی آغاز شد که مردمان بدوی از الیاف کتان استفاده می‌کردند. الیافی که از رشته‌ های جدا شده و به پارچه‌ های ساده رنگ‌ شده با رنگ‌ های استخراج‌ شده از گیاهان تشکیل می شد. سازندگان پارچه های مصنوعی را برای غلبه بر برخی از محدودیت های ذاتی الیاف طبیعی به وجود آوردند. پنبه و کتان چروک می‌شوند، ابریشم نیاز به دستکاری ظریف داشت و پشم جمع می‌شود و در هنگام لمس کردن, می‌تواند باعث ایجاد حساسیت شود. محصولات مصنوعی استفاده راحتتر، محدوده زیبایی شناختی گسترده تر، قابلیت های رنگرزی، مقاومت در برابر سایش، ثبات رنگ و هزینه کمتر را در پی داشت. الیاف ساخته شده توسط انسان این امکان را فراهم می کند که مقاوم در برابر گرما، مقاومت در برابر چروک و لکه، خواص ضد میکروبی و عملکردی بهتر را به همراه داشت. 

پارچه جین

لوی اشتراوس و جیکوب دیویس در سال 1873 شلوار جین آبی را در پاسخ به نیاز کارگران برای لباس کار مردانه بادوام و مقاوم اختراع کردند. پارچه سنتی مورد استفاده در شلوار جین آبی یک پارچه جناغی نخی بادوام است.

فایبر

در دهه 1980، اشتیاق سالی فاکس به الیاف طبیعی، او را به اختراع مجدد پنبه رنگی طبیعی که در پارچه‌ های پنبه‌ ای استفاده می‌کرد، هدایت کرد. عمدتاً به عنوان پاسخی به آلودگی ناشی از فرآیند های سفیدکننده و رنگ‌ آمیزی که در رنگ‌ آمیزی پارچه‌ های پنبه‌ ای انجام می‌شود. فاکس پنبه را با هدف ایجاد الیاف بلندتر و رنگ‌ های غنی‌ تر ترکیب کرد. اکتشافات ارگانیک فاکس به حفظ محیط زیست کمک می کرد و در همه چیز از لباس زیر گرفته تا ملحفه یافت می شود.

کولار

شیمیدان آمریکایی استفانی لوئیز کولک در سال 1965 کولار را اختراع کرد، ماده ای مصنوعی و مقاوم در برابر حرارت که پنج برابر قوی تر از فولاد است و به اندازه کافی قوی است که گلوله ها را متوقف کند. از آن برای ساخت قایق نیز استفاده می شود. وقتی کولار را کشف کرد، کولک در حال تحقیق در مورد مواد سبک‌ تر برای استفاده در لاستیک‌ ها بود که به خودروها مصرف سوخت بهتری بدهد. کولار که پسر عموی دور نایلون است، تنها توسط DuPont ساخته می شود و در دو نوع وجود دارد: Kevlar 29 و Kevlar 49. امروزه از Kevlar در سپر ، رشته های راکت تنیس، طناب، کفش و موارد دیگر استفاده می شود.

پارچه ضد آب

شیمیدان اسکاتلندی چارلز مکینتاش در سال 1823 روشی را برای ساخت لباس های ضد آب ابداع کرد. یک پارچه پشمی برداشت و یک طرف آن را با پلاستیک حل شده رنگ کرد و یک لایه دیگر از پارچه پشمی روی آن گذاشت. کت بارانی مکینتاش که از پارچه جدید ایجاد شده بود به نام او نامگذاری شد.

پلی استر

دانشمندان بریتانیایی جان وینفیلد و جیمز دیکسون در سال 1941 – همراه با ریچیتی – تریلن، اولین پارچه پلی استر را اختراع کرد. الیاف بادوام زمانی برای پوشیدن نامناسب و ارزان قیمت بودند. اما با افزودن میکروالیاف که پارچه را شبیه ابریشم می کند ( و افزایش قیمت به همین دلیل) پلی استر ارزشمند شد و مورد استفاده در پارچه های پوشیدنی قرار گرفت. 

ریون

ریون اولین الیاف تولید شده از چوب یا خمیر پنبه بود و ابتدا به عنوان ابریشم مصنوعی شناخته شد. شیمیدان سوئیسی ژرژ اودمارس اولین ابریشم مصنوعی خام را در حدود سال 1855 با فرو بردن سوزنی در خمیر پوست درخت توت و لاستیک صمغی برای ساختن نخ ها اختراع کرد، اما این روش بسیار کند بود و عملی نبود. در سال 1884، شیمیدان فرانسوی هیلر دو شاربون، ابریشم مصنوعی را که پارچه ای مبتنی بر سلولز بود، به نام ابریشم Chardonnay به ثبت رساند. زیبا اما بسیار قابل اشتعال، به همین دلیل از بازار حذف شد. در سال 1894، مخترعان بریتانیایی چارلز کراس، ادوارد بیوان و کلیتون بیدل یک روش عملی امن برای ساخت ابریشم مصنوعی را به ثبت رساندند که به عنوان ابریشم مصنوعی ویسکوز شناخته شد. بدین ترتیب برای اولین بار ابریشم مصنوعی را در سال 1910 در ایالات متحده تولید کردند. اصطلاح “ریون” برای اولین بار در سال 1924 استفاده شد.

اولتراسوید

در سال 1970، دکتر میوشی اوکاموتو دانشمند، اولین میکروفیبر جهان را اختراع کرد. چند ماه بعد، همکارش دکتر تویوهیکو هیکوتا موفق به ایجاد فرآیندی شد که این میکروالیاف را به یک پارچه جدید شگفت‌ انگیز تبدیل می‌کرد: اولتراسوید – یک الیاف فوق‌ العاده میکروفیبر که اغلب به عنوان جایگزین مصنوعی برای چرم یا جیر نامیده می‌شود. این در کفش، اتومبیل، اثاثیه داخلی و در بسیاری موارد دیگر استفاده می شود. ترکیب اولتراسوید از 80 درصد پلی استر و 20 درصد پلی یورتان غیر الیافی تا 65 درصد پلی استر و 35 درصد پلی اورتان متغیر است.

 

دیدگاهتان را بنویسید