تاریخچه پارچه
پارچه در آغاز
اپونتیا – طبق گفته مورخان اولین استفاده از منسوجات بافته شده، به جای پوست حیوانات، به حدود 100000 سال قبل باز می گردد. گمان می رود این نمونه های باقی مانده از منسوجات که در یکی از محوطه های نوسنگی در آناتولی کشف شده اند، به 6500 سال قبل از میلاد برسند. این پارچه اولیه ساخته شده از شکل بسیار ابتدایی نمد بوده و آن را روی ماشین بافندگی ابتدایی تولید می کردند و سپس در جای خود می بستند.
چهار پارچه کاملا طبیعی
برای هزاران سال فقط پارچه های طبیعی وجود داشت که ساخته شده از الیاف کتان، ابریشم، پنبه و پشم بود. این پارچه ها همگی از منابع تجدیدپذیر و طبیعی تولید می شدند.
کتان
در حدود 5000 سال قبل از میلاد، مصریان شروع به تولید کتان کردند. آن را از کتان وحشی درست می‌کردند و برای ساختن نخ آن را می‌ریسیدند یا به هم متصل می‌کردند. مصریان از کتان برای ساختن باند برای مومیایی کردن و به عنوان لباس استفاده می کردند. نمونه‌هایی از هنر مصری منقش بر روی دیوار وجود دارد که فراعنه هایی مانند نفراتار را با لباس ها و پیراهن های کتانی به تصویر می‌کشد. کم کم استفاده از کتان رشد و گسترش یافت و در زمان رومیان پوشیدن کتانی در زیر لباس های دیگر رایج شد. و به این ترتیب بود که در قرون وسطی پوشیدن لباس کتانی به این شکل آنقدر رایج شد که کلمه “کتانی” به معنای لباس زیر رایج شد، در واقع کلمه “لباس زیر زنانه” از آن گرفته شده است.
پنبه
بین 5000 تا 3000 سال قبل از میلاد پنبه به وجود آمد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مردم چین، هند و مصر باستان در حال نخ ریسی، بافتن و …بودند. در سال 400 قبل از میلاد، هند شروع به تولید منسوجات پنبه ای در مقیاس بزرگتر کرده بود. سوابق نشان می دهد که پرورش دهندگان در حال کاشت مزارع پنبه بودند. کنده کاری های مربوط به این زمان ماشین های نورد پنبه ای را نشان می دهد که برای حذف دانه ها از الیاف استفاده می شود. در سال 1884، اختراع ماشین بافندگی برقی، پیشرفت های گسترده ای در سرعت تولید پنبه به همراه داشت.
پشم
در حدود 10000 سال قبل از میلاد، مردم شروع به نگهداری گوسفند برای پرورش گوشت کردند. اما از آنجایی که بهترین گوسفندها برای پرورش نگهداری می شدند، پشم آنها مفیدتر شد و تا 5000 سال قبل از میلاد پشم آنها به اندازه کافی خوب بود که به خوبی بچرخد. تا سال 3000 قبل از میلاد تقریباً 40 نژاد مختلف گوسفند وجود داشت که بیش از 200 نوع پشم تولید می کردند. در قرون وسطی لباس های پشمی در اروپا رایج بود. پشم که روی کتانی پوشیده می شود، یک لایه بیرونی گرم و ضخیم ایجاد می کند.
اعتقاد بر این است که ابریشم توسط یک شاهزاده خانم چینی در حدود 2500 سال قبل از میلاد مسیح کشف شد. ابریشم از دو رشته به هم متصل شده و برای تشکیل پیله کرم ابریشم به دست می آید. این کرم ها فقط برگ های بوته توت را می‌خورند، گیاه بومی آسیای شرقی، بنابراین برای مدت طولانی تولید ابریشم فقط در بخش هایی از چین و ژاپن انجام می‌شد. در طول سلسله هان، حدود 114 قبل از میلاد، امپراتور راه ابریشم را آغاز کرد، مجموعه ای از مسیرها که مردم را در سایر نقاط آسیا و بعداً اروپا قادر به خرید ابریشم می کرد.
رنگ و چاپ
قدمت چاپ روی پارچه به قرن چهارم در چین برمی گردد. دو روش اصلی چاپ – بلوک و صفحه نمایش، شروع به استفاده در سراسر آسیا و هند و سپس اروپا کرد. این دو تکنیک از آن زمان تاکنون برای ایجاد الگوهای تکراری پیچیده بر روی پارچه ها استفاده شده‌اند و با صنعتی سازی این فرآیند به طرز چشمگیری سرعت بخشیده است.
بار دیگر این چین بود که در حدود 5000 سال پیش، این بار به عنوان یکی از اولین مکان هایی که رنگرزی منسوجات را آغاز کرد، پیشتاز شد. آن ها از رنگ های طبیعی حشرات و گیاهان برای تولید ابریشم و کتانی با رنگ های زنده استفاده می‌کردند. رنگ های مصنوعی تنها از قرن نوزدهم وجود داشته است و اولین مورد از آنها به طور تصادفی توسط شیمیدان انگلیسی ویلیام پرکینز کشف شد.
پارچه دست ساز
در مقایسه با تاریخ طولانی منسوجات طبیعی، استفاده از الیاف مصنوعی پیشرفت بسیار جدیدی است که تنها حدود صد سال پیش ظاهر شد. آزمایش ها شروع شد تا ببینند آیا می‌توان برخی از مشکلات پارچه های طبیعی، مانند عدم خاصیت ارتجاعی یا چروک شدن آن را حل کرد. بیش از دویست سال طول کشید تا دانشمندان بتوانند این الیاف مصنوعی را به درستی آماده کنند. سرانجام، یک شیمیدان بریتانیایی، سر جوزف سوان، اولین الیاف مصنوعی را تولید کرد و از آن در نمایشگاه بین المللی اختراعات لندن در اوایل دهه 1800 رونمایی کرد. الیاف پارچه های مصنوعی از مولکول های سنتز شده ساخته شده اند که از ترکیبات مواد شیمیایی مانند نفت به دست می آیند. از این توسعه، طیف وسیعی از الیاف مصنوعی به دست می آید. و از سال 1910 به بعد ما شاهد ایجاد پارچه هایی مانند ریون، نایلون، اکریلیک، پلی استر، اسپندکس و بعداً Micro Fibres بودیم.
آینده پارچه
مسیر بعدی برای پارچه چیست؟ منسوجات هوشمند! اینها پارچه هایی با انواع پیشرفت های تکنولوژیکی هستند، برای بهبود عملکرد یا زیباتر کردن آنها. پارچه هایی در حال توسعه هستند که می توانند روشن شوند و رنگ را تغییر دهند. علاوه بر این، برخی از آنها می توانند از نور، گرما و صدا استفاده کنند تا لباسی بسازند که به پوشنده یا محیط واکنش نشان دهد. پارچه راه درازی را از خاستگاه نمدی ساده خود پیموده است، اما آنچه قابل توجه است این است که برخی از پارچه های کاملا طبیعی مانند ابریشم خالص پیشرفت بسیار سختی را نشان داده اند. در واقع، بسیاری از لباس های زیبا که در جدیدترین کت واک ها به نمایش گذاشته می‌شوند، از پارچه هایی می‌آیند که بیش از 5000 سال وجود داشته اند.
شما می توانیدجهت خرید لباس زنانه در طرح ها و مدل های مختلف به فروشگاه اپونتیا مراجعه کنید.
